โอ้ลมเอยเชยชื่นยังคืนหวน
แต่รัญจวนนวลพรากไปจากฉัน
ทั้งเงากายหายพรากสิ้นจากกัน
แม้นความฝันก็พลันเลือนเหมือนสัญญา
ขอประทับซับทรวงในดวงจิต
แค่คำนิดติดตรึงคะนึงหา
เป็นน้ำใจไหลรินซาบวิญญาณ์
ยามจากลาตราเตือนดั่งเพื่อนแล
ช่างกระไรใจเอยแกล้งเฉยนิ่ง
ทำประวิงทิ้งไปไร้แยแส
ไม่สนใจใครช้ำทรวงหมองดวงแด
เพราะพิษแผลแค่เพียงคำไม่นำพา
โอ้ใจครวญชวนลมวอนพรมพัด
ช่วยขจัดปัดทุกข์โรมเข้าโถมถา
พรากเล่ห์กลมนต์คะนึงเฝ้าตรึงตรา
ภาพมายาคราเก่าที่เร้ารุม...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
