สุก็เฝ้า ติดตาม คอยถามไถ่
ห่างหายไป นานหนอ ยังรอเผย
ทุกครายัง วางข่าว เอามาเปรย
แต่ครานี้ ไยเฉย ละเลยกัน
คนห่วงหา อาวรณ์ นอนไม่หลับ
กระส่ายกระสับ พี่ลับเลือน ไม่เหมือนฝัน
ข่าวไม่ส่ง คงสิ้น ความสัมพันธ์
ไหนว่าไม่ แปรผัน รีบหันมา
น้องเฝ้าคอย น้อยใจ ให้หงุดหงิด
ตามพี่ติด ทุกเวปกลอน ออดอ้อนหา
ไม่เห็นเงา เศร้าซม ตรมอุรา
เป็นอย่างไร พี่ยา มาร้างไกล
ช่วยส่งคำ พร่ำกล่าว ให้สาวรู้
ด้วยอดสู ระกำ ช้ำหวั่นไหว
ไม่รู้เลย ไม่เห็น ความเป็นไป
แอบเสียใจ ปวดปร่า น้ำตาปรอย...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
