สุดดีใจที่ได้มารู้จัก
จึ่งทายทักรักใคร่ด้วยใจเผลอ
ทำไมหนอจึงได้ใฝ่ละเมอ?
อยากพบเจอทุกวันเหมือนฝันไป
ดีใจจังรังเกียจฉันหรือเปล่า?
ที่คอยเฝ้าติดตามความเคลื่อนไหว
เพราะรักดอกจึงหยอกเย้าจึงเอาใจ
ความห่างไกลเพียงตัวอย่ากลัวเกรง
ดีใจไหมที่ได้รู้จักฉัน?
ได้ผูกพันฉันเธอจนเผลอเพ่ง
คอยให้ความสำคัญอย่างกันเอง
ร่วมบรรเลงเพลงรอเฝ้าง้องอน
สุดดีใจในยิ้มที่พริ้มพักตร์
ดุจสลักภักดีไม่มีหลอน
หลงรักเธอจากใจใคร่วิงวอน
ขอบังอรรับรักที่ปักทรวง
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
