ยามปวดร้าวเศร้าหมองน้องคอยช่วย
ยามเจ็บป่วยกำลังใจจากจอมขวัญ
ยามโดดเดี่ยวเดียวดายคลายสัมพันธ์
เคยเคียงคู่อยู่ด้วยกันตลอดมา
พี่รักดินสุดซึ้งตรึงดวงจิต
ฝากสายลมบอกมิ่งมิตรเสน่หา
ฝากสายฝนหล่นไหลหลากจากธารา
ช่วยนำพารักพี่ไปให้ถึงนาง
ฝากสายฟ้าช่วยกระซิบให้น้องทราบ
ฝากสุริยฉายแสงเรียบราบอย่าขัดขวาง
ช่วยตอบเตือนนวลอนงค์อย่าเลือนลาง
รักอย่าร้างจางไป..เมื่อไกลดิน..
ริน ดอนบูรพา
๑๖ ก.ย. ๕๕
ยามเจ็บป่วยกำลังใจจากจอมขวัญ
ยามโดดเดี่ยวเดียวดายคลายสัมพันธ์
เคยเคียงคู่อยู่ด้วยกันตลอดมา
พี่รักดินสุดซึ้งตรึงดวงจิต
ฝากสายลมบอกมิ่งมิตรเสน่หา
ฝากสายฝนหล่นไหลหลากจากธารา
ช่วยนำพารักพี่ไปให้ถึงนาง
ฝากสายฟ้าช่วยกระซิบให้น้องทราบ
ฝากสุริยฉายแสงเรียบราบอย่าขัดขวาง
ช่วยตอบเตือนนวลอนงค์อย่าเลือนลาง
รักอย่าร้างจางไป..เมื่อไกลดิน..
ริน ดอนบูรพา
๑๖ ก.ย. ๕๕
ยามสายลม พรมพร่า ฟ้าหม่นหมอง
ฤทัยน้อง คิดไป คนไกลถิ่น
ก่อนเคยเย้า หยอกเคียง เรียงร่ายริน
จะถวิล เหมือนเก่าไหม ให้อาทร
(สาว)นครชัยศรี เคยมี พี่เคียงใกล้
ต่อกลอนไว้ ใส่วาง ทางอักษร
มิเคยลืม "พี่ริน" ถิ่นชุมพร
หวังให้อ้อน ต่อกานท์ นานเรื่อยไป
ฤทัยน้อง คิดไป คนไกลถิ่น
ก่อนเคยเย้า หยอกเคียง เรียงร่ายริน
จะถวิล เหมือนเก่าไหม ให้อาทร
(สาว)นครชัยศรี เคยมี พี่เคียงใกล้
ต่อกลอนไว้ ใส่วาง ทางอักษร
มิเคยลืม "พี่ริน" ถิ่นชุมพร
หวังให้อ้อน ต่อกานท์ นานเรื่อยไป
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
