ยามไฟดับหลับไหลส่งใจแผด
ชมพูแสดสวยสนองถึงห้องหอ
มาเคียงขวัญจำนรรจ์มอบปลอบพะนอ
ให้ลออรอรับไฟกลับมา
อย่าได้ครวญหวนไห้ฤทัยหมอง
จะเคียงน้องประคองขวัญชื่นหรรษา
ช่วยเขียนกานท์ขานกลอนอ้อนขวัญตา
ร่ายอักษราวิญญาณ์รักของนักกลอน...
" บูรพ์ "
ให้หงุดหงิด จิตใจ ไม่เป็นสุข
คอยผุดลุก ผุดนั่ง หลังอิงหมอน
อดว้าเหว่ มิได้ ใจอาวรณ์
อยากจะอ้อน หาพี่ ที่อยู่ไกล
หยิบกระดาษ ปากกา มาวาดวอน
คนเคยสอน ตอนนี้ อยู่ดีไหม
หรือว่าเขา สุขสันต์ ปันหัวใจ
อยู่กับใคร ไหนอื่น ขื่นใจจัง
คอยผุดลุก ผุดนั่ง หลังอิงหมอน
อดว้าเหว่ มิได้ ใจอาวรณ์
อยากจะอ้อน หาพี่ ที่อยู่ไกล
หยิบกระดาษ ปากกา มาวาดวอน
คนเคยสอน ตอนนี้ อยู่ดีไหม
หรือว่าเขา สุขสันต์ ปันหัวใจ
อยู่กับใคร ไหนอื่น ขื่นใจจัง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
