เวลาห่างต่างเขตต่างเนตรหมาย
ห่างนวลกายพรายผ่องละอองใส
ชวนชิดปลื้มดื่มด่ำจันทร์อำไพ
แนบชื่นใจไออุ่นละมุนเคียง
ยามพี่แลแขกระจ่างเด่นกลางหาว
เมื่อดึกดาวหนาวเงียบเชียบเซียบเสียง
ช่างเย็นผิวสยิวใจไร้สำเนียง
ขับจำเรียงเพียงเงานั้นเฝ้ามอง
โอ้ยามนี้ฤดีสาวคงพราวเพริศ
ฟ้าบรรเจิดแจ่มกระจ่างไม่หมางหมอง
ตะวันแดงแจ้งสุรีย์แสงสีทอง
สาดเรืองรองส่องหล้าชื่นตาแล
เมื่อไรหนอลออจิตจึงชิดใกล้
ชวนชื่นใจฤทัยสองมองเพ็ญแข
ร่วมเคียงเดินเพลินทรวงชุ่มดวงแด
ให้สุขแท้แม่เอยเชยตะวัน...
" บูรพ์ "
อุษาสวัสดิ์จ๊ะ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
