สงสัยจังนั่งเฝ้า คอยมอง
ป๋านพพบหม่นหมอง แน่แท้
ฝนตกที่บ้านน้อง นะพี่
เสียงดังหวังทางแก้ ท่วมท้นจนนอง(๕๒๐)
เสียงสับสนคนร้อง ได้ยิน
ฝนตกนกกาบิน สู่เหย้า
แต่ตัวเล่าเขาถวิล หวังว่า
คงไม่อ่วมค่ำเช้า นั่งเศร้าภาวนา(๕๒๓)
ขอวิงวอนก่อนหนา อย่าตก
เจ็บจิตคิดในอก หมกไหม้
คิดเวียนวนสะทก ไหวหวั่น
ได้แต่นอนร่ำไห้ สุดแท้เวรกรรม(๕๒๔)
พันทอง