อันความรักสลักจิตดั่งมิตรแท้
สะกดด้วย “ดูแล”ยามแพ้พ่าย
ดั่งวิหคปีกหักรักมลาย
บินมาตายซบตักเพื่อพักพิง
ปัจจุบันรักนี้มีเพียงน้อง
มิเกี่ยวข้องอดีตขีดรุ่งริ่ง
อนาคตเป็นฉันใดไม่ประวิง
สะกด “จริงจากใจ”มอบให้กัน
“รสนิยม”กลมกลืนไม่ฝืนยิ้ม
อาจนุ่มนิ่ม,แข็งกระด้าง,จิตสร้างสรรค์
“ทัศนคติ”ดำริชอบรอบเทียมทัน
สิ่งสำคัญ “พูดรู้เรื่อง”เดินเครื่องเดียว
สะกดด้วย “ให้อภัย”อย่าใจแคบ
โมโหแทบปางตายอย่าคายเขี้ยว
นิ่ง,ระงับ,ดับอารมณ์,อย่างกลมเกลียว
น้ำไหลเชี่ยวปลงสังเวช “แผ่เมตตา”
สะกดรักอย่างนี้ต้องดีแน่
พบรักแท้คู่ควรชวนรู้ค่า
ถ้าสะกดไม่ลง “ปลงอนิจจา”
ไว้ชาติหน้าผัวเผลอแล้วเจอกัน
“ไพร พนาวัลย์”