คิดถึงวัน เก่าก่อน นอนหนุนตัก
คิดถึงรัก อบอุ่น ละมุนหวาน
คิดถึงจัง บ้านดิน ถวิลนาน
คิดถึงจัง วันผ่าน ซ่านซึ้งทรวง
แต่ด้วยเธอ มีคู่ อยู่สมสอง
ใจจึงหมอง หม่นไหม้ ได้แต่หวง
แม้ไร้สิทธิ์ โปรดรู้ สุดาดวง
ยังเฝ้าห่วง ทุกคืน ฝืนฤทัย
ผวากอด หมอนข้าง อ้างว้างจิต
ทางมืดมิด ไร้เงา เศร้าหวั่นไหว
ระยะทาง ยาวเหลือ จึงเผื่อใจ
ว่าวันใด ขาดเขา เราคงตรม
พันทอง