ข้าคิดถึงเอ็งอยู่รู้บ้างไหม
เอ็งอยู่ไหนไม่มาให้ข้าเห็น
ที่เถียงนาข้าคอยเฝ้าทุกเช้าเย็น
หรือเอ็งเป็นอื่นแล้วเลยลาไกล
เอ็งคงหลงสีแสงแห่งเมืองหลวง
ถูกเขาลวงเข้ากรุงมุ่งเมืองใหญ่
ทิ้งให้ข้าชอกช้ำระกำใจ
เอ็งทำไมไม่กลับมาบ้านนาเรา
ข่าวคราวเอ็งเงียบหายเหมือนตายจาก
ข้าลำบากตามข่าวดูรู้หรือเปล่า
เดินเสาะหาเรื่อยไปไม่เห็นเงา
เห็นแต่เขาเอ็งแขวนข้างโรงงาน
................................
ไอ้คนกรุงทำได้ใจหยาบช้า
เขาหลอกเอ็งมาฆ่าน่าสงสาร
หมดแรงไถก็ไร้ค่าน่ารำคาญ
ต้องกลายเป็นอาหารให้คนกิน
.......................................
ข้าไม่อยากกลับท้องนาใจข้าเศร้า
ขอยึดเอาเมืองใหญ่ไม่คืนถิ่น
อยู่กับความหยาบช้าจนชาชิน
ลืมให้สิ้นว่าเอี้ยงเคยเลี้ยงควาย
(เหตุผล ที่นกเอี้ยงเข้ากรุง มั่วเอง 555)
เอ็งอยู่ไหนไม่มาให้ข้าเห็น
ที่เถียงนาข้าคอยเฝ้าทุกเช้าเย็น
หรือเอ็งเป็นอื่นแล้วเลยลาไกล
เอ็งคงหลงสีแสงแห่งเมืองหลวง
ถูกเขาลวงเข้ากรุงมุ่งเมืองใหญ่
ทิ้งให้ข้าชอกช้ำระกำใจ
เอ็งทำไมไม่กลับมาบ้านนาเรา
ข่าวคราวเอ็งเงียบหายเหมือนตายจาก
ข้าลำบากตามข่าวดูรู้หรือเปล่า
เดินเสาะหาเรื่อยไปไม่เห็นเงา
เห็นแต่เขาเอ็งแขวนข้างโรงงาน
................................
ไอ้คนกรุงทำได้ใจหยาบช้า
เขาหลอกเอ็งมาฆ่าน่าสงสาร
หมดแรงไถก็ไร้ค่าน่ารำคาญ
ต้องกลายเป็นอาหารให้คนกิน
.......................................
ข้าไม่อยากกลับท้องนาใจข้าเศร้า
ขอยึดเอาเมืองใหญ่ไม่คืนถิ่น
อยู่กับความหยาบช้าจนชาชิน
ลืมให้สิ้นว่าเอี้ยงเคยเลี้ยงควาย
(เหตุผล ที่นกเอี้ยงเข้ากรุง มั่วเอง 555)