Re: .......หม้ายขันหมาก...?
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 กันยายน 2024, 05:18:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: .......หม้ายขันหมาก...?  (อ่าน 25273 ครั้ง)
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« เมื่อ: 14 กันยายน 2012, 07:27:PM »



แล้วจัดแจง แต่งกาย ไดร์เป่าผม
ตาไม่คม ก็เวียน เขียนซะหวาน
คิ้วไม่โก่ง นั่งกัน สรรเสกนาน
ปากน้ำตาล อมชมพู ดูสมวัย

อีกเนื้อตัว กลิ่นจรุง ฟุ้งเทียนอบ
หอมตลบ น่าสยิว ผิวผ่องใส
ทั้งเสื้อผ้า งามเพริศ เลิศวิไล
หวังหวานใจ ตกตลึง ยามถึงเรือน

จะทิ้งบ้าน จากมา ละล้า-ละลัง
ห่วงแม่พ่อ รอหลัง ฝังใจเหมือน
ลูกจะไม่ ไปลับ จะกลับเยือน
มิแชเชือน เตือนตัว มิมัวเมา

มุ่งเดินทาง มาถึง ซึ่งปากซอย
ชายเหนือคอย เบิ่งแล ชะแง้เฝ้า
มินึกเลย ชราออก ผมดอกเลา
นี่ฉันคิด ถูกเปล่า เกากบาล

อดใจกลั้น ยิ้มหวาน ประสานตา
พอตาย-า สมบัติ พัสถาน
เป็นของเรา แน่หนอ มิรอนาน
มหาศาล ใช้ไม่หมด กดให้พอ ขำแบบกระแดะหน่อยๆ ตบมือให้

(บางตัวพิมพ์ไม่ติดค่ะ) ยิ้มแก้มแดง

"ดิน"



ก้มกราบงาม สามครา หน้าพระรูป
จุดเทียนธูป เครื่องหก ยกเพียงศอ
ถาดอาหาร หวานคาว วางยาวรอ
ลูกกล่าวขอ พ่อช่วย อำนวยพร

ด้วยบุพเพ เห่ฮอด ได้กอดสาว
อายุราว ยี่สิบหก อกสิงขร  ขำแบบกระแดะหน่อยๆ
แทนคนเก่า เค้าเมิน เดินจากจร
จากอมร นั่งเรือ ถึงเมื่อวาน

เธอใจร้อน ก่อนมา มิว่าบอก
ผมหัวหงอก มิทัน กัน.ย้อมถ่าน
ต่างจากภาพ อาบสี รพีกาญจน์
เมื่อยิ้มอ่าน กลอนชอบ ตอบพีเอ็ม

พ่อเจ้าขา...
ลูกผวา จิตใจ ไร้คมเข้ม
รักต่างวัย ไวพบ อาจจบเกม
ช่วยเติมเต็ม กล้าแกร่ง แรงอนันต์

ไร้พุงโต โรคา พยาธิ
หวัวคิคิ หายเจ็บ เสพสุขสันต์
เล่นพละ สนุก สมบุกสมบัน
ไม่มีวัน ตาย-า อย่าคิดเลย...สาธุ

 เคารพรัก

รพีกาญจน์ 59


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ชลนา ทิชากร, Music, D, yaguza, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s