ถึงทางแยกตัววายอยู่ภายหน้า
จำต้องกล้าตัดใจให้ลุล่วง
จะผิดถูกอย่างไรจะไม่ทวง
เพราะคือช่วงเปลี่ยนแปลงแห่งชีวา
ใช้สติพิจารณาหาเหตุผล
ขืนสู้ทนทางเก่าไม่เข้าท่า
แม้เหน็ดเหนื่อยเพียงใดไม่นำพา
ทางข้างหน้าท้าทายแม้ดายเดียว
ใช้สมองสองมือและซื่อสัตย์
เข้าไปวัดดวงดูให้รู้เสี้ยว
แล้วทุ่มเทกายใจให้กลมเกลียว
ดั่งคมเคียวเกี่ยว,ฟัน,มิพรั่นพรึง
ถึงทางแยกข้างหน้าต้องกล้าเลือก
แม้กลิ้งเกลือกอย่างไรต้องไปถึง
จะหนาวร้อนเพียงใดไม่คำนึง
แม้เพียงหนึ่งช่างมัน ฉันไม่กลัว
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
