นักกลอนจากสวนปรุงชอบพุ่งหลาว
หาสาวสาวบ้านกลอนเสียงอ่อนหวาน
หลงรักสาวเนื้อนวลชวนนงคราญ
พยาบาลสวนปรุงรีบมุ่งมา
วันไหนกลอนขัดสนจนใจแต่ง
ก็จะแกล้งรีบรุดมุดมาหา
บอกวันนี้ขออภัยไม่มียา
คุณหมอจ๋า อยู่ไหน? คนไข้รอ
มาเดี๋ยวนี้รพีฯย่ำโดนน้ำท่วม
แบกผ้านวมขึ้นบกไปหมกท่อ
ใช้โอ่งน้ำแทนเรือใส่เกลือมา
ไปเอายาสวนปรุงนอนทุ่งนา
เอายามาเผื่อด้วยเน้อ ยาหมดแล้ว เขียนวกวนเลย
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
