ดีใจจริง หญิงเข้าทาง กางแขนรับ
แล้วรีบปรับ เรือนไม้ ใหญ่ขยาย
ตีเพดาน สานฟาก ฝามากมาย
ขนโยกย้าย เกะกอง ของรุงรัง
เอาที่นอน หมอนข้าง ออกวางผึ่ง
ล้างหม้อซึ้ง ปัดกวาด เช็ดถาดถัง
แต่งห้องน้ำ ทำสี ที่ผุพัง
ยกมาตั้ง ทีวี ซีดี คอมพ์
ทดสอบที อีแต๋น แล่นกระตุก
ฉุกละหุก เข็นไส ลากไปซ่อม
ผ้ามัดหมี่ สีสด ขดแวดกรอม
ดอกสวยล้อม ตัวถัง ห้อยหลังคา
ตัดไม้มีด กีดขวาง ทางถนน
ถมปลักโคลน หลุมควาย เรียงรายหน้า
ขึงสะพาน ผ่านดง ลงธารา
เกรงน้ำป่า เซซัด มัดผูกแพ
มีแกงขม ต้มมะระ สะเลียมห้วย
เตรียมแกงกล้วย ผสม ชะอมแก่
แกงผักหวาน ก้านใหญ่ ใส่ปลาแบ
ลวกดอกแค จิ้มจ้ำ น้ำพริกแดง
จัดหมูเห็ด เป็ดไก่ ให้เข้าแถว
ยาวเป็นแนว ผูกโบว์ โชว์ทางแพร่ง
รับหน้ามน คนโก้ โห่แรงแรง
ขวัญใจแห่ง สวนศรี รพีกาญจน์
แล้วจัดแจง แต่งกาย ไดร์เป่าผม
ตาไม่คม ก็เวียน เขียนซะหวาน
คิ้วไม่โก่ง นั่งกัน สรรเสกนาน
ปากน้ำตาล อมชมพู ดูสมวัย
อีกเนื้อตัว กลิ่นจรุง ฟุ้งเทียนอบ
หอมตลบ น่าสยิว ผิวผ่องใส
ทั้งเสื้อผ้า งามเพริศ เลิศวิไล
หวังหวานใจ ตกตลึง ยามถึงเรือน
จะทิ้งบ้าน จากมา ละล้า-ละลัง
ห่วงแม่พ่อ รอหลัง ฝังใจเหมือน
ลูกจะไม่ ไปลับ จะกลับเยือน
มิแชเชือน เตือนตัว มิมัวเมา
มุ่งเดินทาง มาถึง ซึ่งปากซอย
ชายเหนือคอย เบิ่งแล ชะแง้เฝ้า
มินึกเลย ชราออก ผมดอกเลา
นี่ฉันคิด ถูกเปล่า เกากบาล
อดใจกลั้น ยิ้มหวาน ประสานตา
พอตาย-า สมบัติ พัสถาน
เป็นของเรา แน่หนอ มิรอนาน
มหาศาล ใช้ไม่หมด กดให้พอ
ตาไม่คม ก็เวียน เขียนซะหวาน
คิ้วไม่โก่ง นั่งกัน สรรเสกนาน
ปากน้ำตาล อมชมพู ดูสมวัย
อีกเนื้อตัว กลิ่นจรุง ฟุ้งเทียนอบ
หอมตลบ น่าสยิว ผิวผ่องใส
ทั้งเสื้อผ้า งามเพริศ เลิศวิไล
หวังหวานใจ ตกตลึง ยามถึงเรือน
จะทิ้งบ้าน จากมา ละล้า-ละลัง
ห่วงแม่พ่อ รอหลัง ฝังใจเหมือน
ลูกจะไม่ ไปลับ จะกลับเยือน
มิแชเชือน เตือนตัว มิมัวเมา
มุ่งเดินทาง มาถึง ซึ่งปากซอย
ชายเหนือคอย เบิ่งแล ชะแง้เฝ้า
มินึกเลย ชราออก ผมดอกเลา
นี่ฉันคิด ถูกเปล่า เกากบาล
อดใจกลั้น ยิ้มหวาน ประสานตา
พอตาย-า สมบัติ พัสถาน
เป็นของเรา แน่หนอ มิรอนาน
มหาศาล ใช้ไม่หมด กดให้พอ
(บางตัวพิมพ์ไม่ติดค่ะ) 
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
