บทค่อนขอดแนบเหน็บเจ็บ.แสนงาม
รู้จักกัน วันปู่ ชอบซู่ซ่า
ชวนคุณย่า ทะเล้น เต้นต่ามต่าม
เต้นตูมตูม มุมกาแฟ แย่ลุกลาม
มีสุขตาม ประสา ชราวัย
ณ วันนี้ พี่เป็น เช่นนักปราชญ์
ผมยังขาด เกินเกิน เพลินไถล
รู้จำกัด พัฒนา ช้าเหลือใจ
ยกพี่ให้ เป็นครู คู่บ้านกลอน
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
