ปัง ปัง ปัง เสียงนี้ รพีครับ
ขอต้อนรับ พี่ฉัน อาคันตุกะ
ใจร่มร่ม นั่งคอย หน่อยนะจ๊ะ
ยังล้างชะ ครัวเช็ด ไม่เสร็จเลย
ลมอะไร พัดพึง ถึงที่นี่
หิวนับปี พลูหมาก อยากเหลือเอ่ย
แลกกับเมี่ยง ยาดอง ของชอบเคย
โธ่วะเหวย ไม่ปลื้ม ลืมหมากมา
เป็นศิษย์ดี มีครู ดูสอนสั่ง
จ่ายขันตั้ง ตอบถาม สามสิบห้า
ไม่ครบขาด บาทหยุด เจรจา
บอกตำรา ยอดเด็ด เพชรลำพูน
"เคยอยู่วัด หัดถ้อย ตามรอยพระ
ท่องธัมมะ คาถา หลวงตาปุ่น
เป็นโฆษก พิธีกร จรงานบุญ
ขาดเงินทุน เล่นลิเก เห่ฟ้อนรำ
เคยเล่นกล ปล่อยงู ชูขายว่าน
แต่งกลอนกานท์ ตลก โกหกขำ
ส่งลงหนังสือพิมพ์ พิมพ์ประจำ
ได้เงินนำ พอเพียง หล่อเลี้ยงตน
ในชีวิต สลด จำจดเก็บ
ถึงจะเจ็บ ปวดชา มิด่าบ่น
อยากให้เพื่อน พบสุข กันทุกคน
สัปดน เขียนขีด จิตชื่นบาน
ชอบพูดตรง จริงใจ ไม่ทิ้งเพื่อน
รับมาเยือน จ๊ะจ๋า วาจาหวาน"
คุณพี่ยืน นอกประตู อยู่ตั้งนาน
เชิญเข้าบ้าน ทานกาแฟ น้ำแช่เย็น
ขอโทษทีครับ ลืมเชิญเข้าบ้าน
รพีกาญจน์ 59