ท่านพระพรหม เจ้าขา อย่าไปเชื่อ
เขานั้นร้าย กว่าเสือ เพื่อหลอกหลอน
ตอนจีบฉัน หมั่นมาหา ท่าร้าวรอน
ถึงกับนอน ไม่หลับ ครับท่านพรหม
จนลูกสอง มองเห็น เป็นคนอื่น
เคยดูดดื่ม กลับกลาย บ่ายหน้าขม
เรียกที่รัก ชักเปลี่ยน เลี่ยนระทม
ด่าโง่งม ทุกวัน ท่านดูที
ยี่สิบปี ทนอยู่ สู้บากบั่น
แม้ทุกวัน หน่ายแหนง แสร้งหันหนี
อารมณ์หนอ ท้อทุกข์ ซุกฤดี
หมักหมมมา แรมปี นี่แหละกรรม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
