มุมหนึ่ง...
น้องสุคะ.. เพราะอะไร อ่อนไหวนัก
ใครหาญหัก น้ำใจ ให้โศกสม
กลอนน้องสุ เศร้าหวาน รานอารมณ์
ไม่เคยตรม ยังครวญเศร้า เหงาเหมือนกัน
อีกมุมหนึ่ง...
น้องสุคะ.. เพราะอะไร มีใจเขียน
มุพากเพียร ก้าวย่าง บนทางฝัน
รักเสริมสวย ด้วยศรี กวีวรรณ
รักรำพัน รำพึง ซาบซึ้งกลอน
และมุมนี้
น้องสุคะ.. พี่ตั้งใจ ไม่ให้ตอบ
มาเพื่อมอบดอกไม้ สายอักษร
ขว้างก้อนหินทิ้งไป ไม่อาวรณ์
ดอกไม้พร ประดับขวัญ "สุนันยา"
พี่ พูนสุข
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
