เรื่องมันดังกันใหญ่หม้ายขันหมาก
คนส่วนมากนินทาเก็บมาเล่า
ทั้งขายหน้าเนื้อเย็นที่ยังเยาว์
ขอปัดเป่าเรื่องร้ายให้กลายดี
เจ้าดินเอ๋ยเตรียมตัวตอนหัวค่ำ
ฟ้ามืดดำแล้วหนาจะพาหนี
ไม่ต้องมัวสู้หน้าประชาชี
แค่สองปีขอขมาไม่น่ากลัว
พี่จะให้เอวกลมได้สมหน้า
ทำการค้าโดดเด่นเป็นเจ้าสัว
ให้น้องเก็บเงินทองเพื่อตั้งตัว
สร้างครอบครัวมั่นคงส่งลูกเรียน
สร้างฐานะสมนึกเป็นปึกแผ่น
เจ้าเนื้อแน่นรอกำหนดปลดเกษียณ
เป็นกำลังแรงใจให้พากเพียร
ดั่งแสงเทียนส่องทางกลางสีทอง
หม้ายขันหมากวันนี้อย่ามีหม่น
จงอดทนรอพี่ไม่มีหมอง
รักกันหนาพากันหนีพี่ขอจอง
ร่วมปรองดองรักเดียวช่วยเยียวยา
“ไพร พนาวัลย์”
หยาดน้ำสังข์ หลั่งลง มิตรงจุด
ดอกรักกุด ผุดโศกแทน ใจแสนล้า
โอ้อกเอ๋ย อกตรม ข่มน้ำตา
หวาดผวา คราเยือน เรือนใกล้ตน
ญาติติโก โหติกา นินทาทั่ว
มากมีมัว สลัวแล้ว มิแคล้วหม่น
รักเจ้าเอ๋ย ไยทำ ช้ำเหลือทน
กี่คราหน ถึงคลาย บ่ายจากจร
ต้องลาแล้ว นครชัยฯ เพื่อไปนอก
คนรักบอก มารับ ดับหนาวร้อน
เป็นห่วงหนัก รักเหลือ เอื้ออาทร
ยังนิวรณ์ เกรงเหมือนเก่า เศร้าฉิบเป๋ง
ดอกรักกุด ผุดโศกแทน ใจแสนล้า
โอ้อกเอ๋ย อกตรม ข่มน้ำตา
หวาดผวา คราเยือน เรือนใกล้ตน
ญาติติโก โหติกา นินทาทั่ว
มากมีมัว สลัวแล้ว มิแคล้วหม่น
รักเจ้าเอ๋ย ไยทำ ช้ำเหลือทน
กี่คราหน ถึงคลาย บ่ายจากจร
ต้องลาแล้ว นครชัยฯ เพื่อไปนอก
คนรักบอก มารับ ดับหนาวร้อน
เป็นห่วงหนัก รักเหลือ เอื้ออาทร
ยังนิวรณ์ เกรงเหมือนเก่า เศร้าฉิบเป๋ง
"ดิน"
ว่าจะเข้ามาแจมหยิกแกมหยอก
มิใช่หลอกคนดีไปขี่เก๋ง
พี่ก็รู้เจ้านั้นเป็นกันเอง
ที่บรรเลงเพลงเศร้าให้เข้าตา
ตอนลงท้ายคล้ายแสร้งตะแบงพี่
ไม่อยากหนีแฟนเก่าให้เขาว่า
งั้นก็เชิญตามใจจะไม่มา
โสน้าหน้าตัวเอง ร้องเพลงโศก...
“ไพร พนาวัลย์”
มิใช่หลอกคนดีไปขี่เก๋ง
พี่ก็รู้เจ้านั้นเป็นกันเอง
ที่บรรเลงเพลงเศร้าให้เข้าตา
ตอนลงท้ายคล้ายแสร้งตะแบงพี่
ไม่อยากหนีแฟนเก่าให้เขาว่า
งั้นก็เชิญตามใจจะไม่มา
โสน้าหน้าตัวเอง ร้องเพลงโศก...
“ไพร พนาวัลย์”
นัดพี่มาก คืนเดือนคว่ำ มืดดำทั่ว
ใจสั่นรัว ก้มมิพ้น จนหัวโขก
ไยเสเรือน เตี้ยจัง เสียงดังโป๊ก
เดินเยกโยก ตามทาง พร่าพรางตา
มาหยุดยืน รอพี่ ที่ต้นไทร
นัดเอาไว้ ตีสาม ตามมาหา
นี่ก็รอ เกือบแจ้ง แกล้งไม่มา
หรือพี่ยา มิปอง แค่ลองใจ
อายชาวบ้าน ย่านตลาด น้องขลาดเขลา
กอดกระเป๋า เสื้อผ้า น้ำตาไหล
พระธุดงค์ เดินมา ฟ้ารำไร
ลูกจะไป กับหลวงพ่อ ขอบวชชี
ใจสั่นรัว ก้มมิพ้น จนหัวโขก
ไยเสเรือน เตี้ยจัง เสียงดังโป๊ก
เดินเยกโยก ตามทาง พร่าพรางตา
มาหยุดยืน รอพี่ ที่ต้นไทร
นัดเอาไว้ ตีสาม ตามมาหา
นี่ก็รอ เกือบแจ้ง แกล้งไม่มา
หรือพี่ยา มิปอง แค่ลองใจ
อายชาวบ้าน ย่านตลาด น้องขลาดเขลา
กอดกระเป๋า เสื้อผ้า น้ำตาไหล
พระธุดงค์ เดินมา ฟ้ารำไร
ลูกจะไป กับหลวงพ่อ ขอบวชชี
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
