ปวดปร่าแปลบ แสบสม ระทมนัก
ระห้อยไห้ หวนหนัก รักหักหาย
ดวงแดด้อย โดดเดี่ยว ดูเดียวดาย
เหมือนมอดม้วย หมดมลาย หมายเมียงมอง
ระห้อยไห้ หวนหนัก รักหักหาย
ดวงแดด้อย โดดเดี่ยว ดูเดียวดาย
เหมือนมอดม้วย หมดมลาย หมายเมียงมอง
ระทมทุกข์ แท้ท้อ หนอคนรัก
เขาไสผลัก จากหนี มีใจสอง
หม้ายขันหมาก พลัดพราก ฝากทุกข์ครอง
น้ำตานอง ร้องร่ำ ระกำทรวง
เขาไสผลัก จากหนี มีใจสอง
หม้ายขันหมาก พลัดพราก ฝากทุกข์ครอง
น้ำตานอง ร้องร่ำ ระกำทรวง
"ดิน"
น้ำตาหลั่งสั่งลาในคราแรก
ดีกว่าแตกแหลกฤทัยอาลัยหวง
ในภายหลังฝังจำเพราะคำลวง
ยากตามทวงคืนกลับทั้งทรัพย์ใจ
ถึงแพ้พ่ายหม้ายร้างชายสร้างก่อ
ด้วยจิตฉ้อขอจอมขวัญอย่าหวั่นไหว
มิใช่คู่ชู้ชมสมฤทัย
จึงมีอันพลันให้ไม่อยู่ครอง
คงสักวันนั้นรักประจักษ์แจ้ง
ไร้เคลือบแคลงแฝงฝักให้รักหมอง
เสียงเซ็งแซ่แห่โหมประโคมกลอง
ขันหมากทองร้องขออย่ารอรี...
" บูรพ์ "