..แม่หญิงกุสุมา..
เอื้องดอยคอยหาภุมราเจ้า
วันแล้ววันเล่าไม่ห่อนเห็น
ซึมเศร้าเช้าสายยันบ่ายเย็น
ลำเค็ญเดียวดายใต้แสงจันทร์
ร่มไม้สูงใหญ่ให้ใบบัง
ประทังแดดลมห่อห่มขวัญ
จากไป..ไม่ลา..ล้านิรันดร์
เพียงรำพัน..กล้วยไม้ป่า..น่าเสียดาย
วันแล้ววันเล่าไม่ห่อนเห็น
ซึมเศร้าเช้าสายยันบ่ายเย็น
ลำเค็ญเดียวดายใต้แสงจันทร์
ร่มไม้สูงใหญ่ให้ใบบัง
ประทังแดดลมห่อห่มขวัญ
จากไป..ไม่ลา..ล้านิรันดร์
เพียงรำพัน..กล้วยไม้ป่า..น่าเสียดาย