ด้วยทรวงใน ใจจิต ไม่ผิดน้อง
ความเศร้าจอง ร้องหา กว่าตาเห็น
สุดระกำ ช้ำเหลือ ขาดเนื้อเย็น
ตายทั้งเป็น เซ่นรัก ที่หักลา
ฤา โลกา ฟ้าดิน นั้นสิ้นแล้ว
จากน้องแก้ว แคล้วใจ อาลัยหา
ดุจดวงแด แพ้พราก จากกายา
แม้นเจ็บไหน ใดหนา หาเท่านี้
ถึงคมมีด กรีดเนื้อ ยังเหลืออด
แต่พิษรัก ปักรส อยากถดหนี
ขาดเจ้าเหมือน เดือนสิ้น กลิ่นราตรี
หัวอกพี่ ลี้ฝัง ตายทั้งเป็น
ถูกเขาพราก รักไกล พาใจหม่น
น้ำตาหล่นเคล้าคลุก ต้องทุกเข็ญ
ชอกช้ำหนัก ปักทรวง บ่วงลำเค็ญ
ที่มองเห็น เพียงเงา เศร้าระทม
เหมือนฟ้าคั่น กันไว้ มีให้พบ
ดึงรักหลบ ลบเลือน เปื้อนขื่นขม
โอ้..ดวงใจ ปวดปร่า ล้าตรอมตรม
ต้องซานซม ซบหมอน นอนเดียวดาย
แม้มีใจ หมายมอบ ตอบสนอง
แต่ต้องหมอง ครองหม่น พ้นความหมาย
ไม่สมปรารถนา ปานว่าตาย
มีเพียงกาย ไร้จิต ลิขิตทาง....
“สุนันยา”
ความเศร้าจอง ร้องหา กว่าตาเห็น
สุดระกำ ช้ำเหลือ ขาดเนื้อเย็น
ตายทั้งเป็น เซ่นรัก ที่หักลา
ฤา โลกา ฟ้าดิน นั้นสิ้นแล้ว
จากน้องแก้ว แคล้วใจ อาลัยหา
ดุจดวงแด แพ้พราก จากกายา
แม้นเจ็บไหน ใดหนา หาเท่านี้
ถึงคมมีด กรีดเนื้อ ยังเหลืออด
แต่พิษรัก ปักรส อยากถดหนี
ขาดเจ้าเหมือน เดือนสิ้น กลิ่นราตรี
หัวอกพี่ ลี้ฝัง ตายทั้งเป็น
ถูกเขาพราก รักไกล พาใจหม่น
น้ำตาหล่นเคล้าคลุก ต้องทุกเข็ญ
ชอกช้ำหนัก ปักทรวง บ่วงลำเค็ญ
ที่มองเห็น เพียงเงา เศร้าระทม
เหมือนฟ้าคั่น กันไว้ มีให้พบ
ดึงรักหลบ ลบเลือน เปื้อนขื่นขม
โอ้..ดวงใจ ปวดปร่า ล้าตรอมตรม
ต้องซานซม ซบหมอน นอนเดียวดาย
แม้มีใจ หมายมอบ ตอบสนอง
แต่ต้องหมอง ครองหม่น พ้นความหมาย
ไม่สมปรารถนา ปานว่าตาย
มีเพียงกาย ไร้จิต ลิขิตทาง....
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
