ฯ ล ฯ
ด้วยเหตุผล ล้นล้ำ จะนำกล่าว
ในเรื่องราว คราวที่ ฤดีหมอง
สองเราจำ พรากไป มิได้ครอง
น้ำตานอง พร่างพราย“ตายทั้งเป็น”
“สุนันยา”
พลาดเพราะรัก ผิดเพราะรัก หักสลาย
ชีวิตหมาย ดั่งตายจาก ฝากให้เห็น
ทุกก้าวย่าง ทุกทางที่ มีลำเค็ญ
เช้าจรดเย็น เช่นดั่งร่าง ร้างวิญญู
พิษรักแรง แผลงฤทธิ์ จิตรุมเร้า
แสนอับเฉาเฝ้าครวญล้วนอดสู
ใดไหนอื่นขื่นเท่าเจ้าพธู
ต้องจมอยู่กับพิษที่ติดตน
รู้แห่งเหตุเฉดเช่น ใดเป็นหลัก
รู้แหล่งรักเป็นพิษ ใดติดหม่น
รู้ว่าใครใจดำ ย่ำกมล
รู้จำทนอยู่ไย..ไม่ลบเลือน
หรือใจเจ้าทุ่มรักเกินควักกลับ
ใครบังคับขับไสจนใจเฝื่อน
หรือจำนนจนจิตไม่บิดเบือน
ใครไหนเตือนไม่ฟัง..เหมือนตั้งใจ
ความรักขม ตรมหนักยามรักหลุด
เกินยื้อยุดฉุดคืนฟื้นมาใหม่
ร่ำระทมขมขื่นสะอื้นใน
ก็เสียไปเปล่าเปล่าเจ้าเวลา
เข้มแข็งเถิดเปิดใจให้กระจ่าง
เดินให้ห่างจากหลง ปลงห่วงหา
ร่ำพิไรจนสมตรมอุรา
เสียน้ำตาเปล่าดาย..โปรดถ่ายเท.
ชีวิตหมาย ดั่งตายจาก ฝากให้เห็น
ทุกก้าวย่าง ทุกทางที่ มีลำเค็ญ
เช้าจรดเย็น เช่นดั่งร่าง ร้างวิญญู
พิษรักแรง แผลงฤทธิ์ จิตรุมเร้า
แสนอับเฉาเฝ้าครวญล้วนอดสู
ใดไหนอื่นขื่นเท่าเจ้าพธู
ต้องจมอยู่กับพิษที่ติดตน
รู้แห่งเหตุเฉดเช่น ใดเป็นหลัก
รู้แหล่งรักเป็นพิษ ใดติดหม่น
รู้ว่าใครใจดำ ย่ำกมล
รู้จำทนอยู่ไย..ไม่ลบเลือน
หรือใจเจ้าทุ่มรักเกินควักกลับ
ใครบังคับขับไสจนใจเฝื่อน
หรือจำนนจนจิตไม่บิดเบือน
ใครไหนเตือนไม่ฟัง..เหมือนตั้งใจ
ความรักขม ตรมหนักยามรักหลุด
เกินยื้อยุดฉุดคืนฟื้นมาใหม่
ร่ำระทมขมขื่นสะอื้นใน
ก็เสียไปเปล่าเปล่าเจ้าเวลา
เข้มแข็งเถิดเปิดใจให้กระจ่าง
เดินให้ห่างจากหลง ปลงห่วงหา
ร่ำพิไรจนสมตรมอุรา
เสียน้ำตาเปล่าดาย..โปรดถ่ายเท.
"บ้านริมโขง"
๑๒ กันยายน ๒๕๕๕