ด้วยเหตุผลกลใดนั้นไม่แจ้ง
หรือเทพแสร้งแกล้งเลือนเหมือนไม่เห็น
ต้องพลัดพรากจากช้ำให้ลำเค็ญ
เหมือนของเล่นเซ่นสรวงดวงชะตา
คงกรรมเก่าเฝ้าตามมาถามไถ่
ย่ำยีใจให้ต้องร้องโหยหา
หรือเคยพรากจากอกลูกนกกา
กรรมเวียนมาพารักนั้นพรากคืน...
" บูรพ์ "
หรือว่าเป็น กรรมเก่า ดังกล่าวหา
ต้องก้มหน้า รับไว้ ไม่อาจฝืน
ยอมแพ้พ่าย ในผล ทนกล้ำกลืน
ไม่พบชื่น ขื่นครอง ให้หมองตรม
เขามาพราก รักไกลมิได้กลับ
ดุจตายลับ อับปาง ไม่สร้างสม
เหลือแต่รอย อ้างว้าง ทางระทม
ที่ทับถม ปมเศร้า เป็นเงาใจ...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
