๗. ๏ อยุธยายศโยกฟ้า ฟากดิน
ผาดดินพิภพดยว ดอกฟ้า
แสนโกฏบยลยิน หยากเยื่อ
ไตรรัตนเรืองรุ่งหล้า หลากสรรค ๚ะ
— โคลงดั้นบาทกุญชร
โคลงกำสรวล ผู้แต่ง ยังสรุปไม่ได้ มีหลักฐานที่ค่อนข้างเชื่อได้ว่าโคลงกำสรวญนี้แต่งในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น
ผู้แต่งเป็นคนละคนกับศรีปราชญ์ในตำนาน ลักษณะคำประพันธ์เป็นโคลงดั้นบาทกุญชร มีร่ายดั้นนำ
โคลงตกหล่นไปมากตามกาลเวลา
ภาษาในโคลงกำสรวญเป็นภาษาเก่าแก่เกินสมัยพระนารายณ์ เมื่อพิจารณาดูจะเห็นว่าใกล้เคียงกับ
ลิลิตยวนพ่าย ที่แต่งในสมัยพระบรมไตรโลกนาถมากกว่า
* สรเหนาะนิราษน้อง ลงเรือ
สาวส่งงเลวงเต็ม ฝ่งงเฝ้า
สระเหนาะพี่หลยวเหลือ อกส่งง
สารด่งงข้าส่งเจ้า ส่งงตน
ใช้อักขรวิธีแบบโบราณ
คำที่มี ํ อยู่ข้างบนเท่ากับเป็นสระโ-ะ และมี-มสกด เช่น พํรหม อ่านว่า พรหม, ชํ อ่านว่า ชม
คำที่มีตัวสกดสองตัวข้างหลัง ให้อ่านเป็นสระ-ะ สกดด้วยตัวนั้น เช่น ต้งง อ่านว่า ตั้ง,น้นน อ่านว่า นั้น
ตัว ย เท่ากับสระเ-ีย เช่น จยร อ่านว่า เจียร
ท้าวศรีจุฬาลักษณ์ที่กล่าวถึงในโคลง เป็นตำแหน่งสนมเอกของพระเจ้าแผ่นดิน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 08:51:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กลอนงามเด่นควรวาง (ขอผู้รู้ช่วยวิจารณ์ โคลง กำสรวลสมุทร) (อ่าน 29387 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: