ตัดอารมณ์ข่มใจไม่ให้หวัง
แต่เธอยังตอกย้ำล้วนความหมาย
วจีหวานหว่านล้อมกล่อมมิวาย
หรือเธอร่ายมนต์รัก..มาปักทรวง
ให้โอนอ่อนผ่อนผันจนฝันซ้ำ
หลงลำนำของเธอใจเผลอห่วง
มอบทั้งจิตทั้งใจให้ทั้งดวง
เราตกบ่วงกลกลอนนอนละเมอ
พิศวาสบาดอารมณ์ผสมผสาน
ลิ้มรสตาลไม่เท่าเขาเสนอ
คีตกานท์ลึกล้ำคำบำเรอ
ตกบ่วงเธอพันพ่วงถึงห้วงใจ
ตัดอารมณ์ข่มใจ..ไม่หายเหงา
เห็นแต่เงาของเธอฉันเผลอไผล
เฝ้ารอคอยถ้อยละมุนอุ่นละไม
เธอรู้ไหมก่อนนอน..(ทุกคืน)อ่านกลอนเธอ
แซมค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ...♥
เหมือนหนึ่งร่างสองใจไขข้องขัด
ต่างชิงจัดอารมณ์สมเสนอ
ต่างคอยแย้งแสร้งว่ามาบำเรอ
สองใจนั้นนะเออ..เพ้อรำพึง
ทั้งใจรัก-ใจห้าม ตามประกบ
ตามสยบยามท้อต่อคิดถึง
หลีกหนีไปเมื่ออีกใจไหวตราตรึง
สองดื้อดึงหนึ่งร่างต่างรวนเร
เกิดอาการ ห่วงหาพะว้าพะวัง
เกิดอาการ เซซังดั่งหักเห
อารมณ์ป่วน กวนตนก่นพังเพ
อารมณ์ป่วน ทวนเท เสน่ห์ครอง
ใจไม่นิ่งสิ่งฝันมันไม่แจ่ม
เพียงแต่แย้มแต้มเงาให้เจ้าหมอง
ให้กล้า-กลัว มัวหม่นบนครรลอง
ใจร่ำร้องสนองทางเพียงลางเลือน
จึงบางครั้ง เหมือนดั่งรั้งความสุข
จึงบางครั้ง เหมือนทุกข์รุกมาเฉือน
จึงบางครั้ง นั่งละเมอเพ้อกับเดือน
จึงบางครั้ง ดั่งเสมือนมีเพื่อนชม
กระไรเลย ใจนาง วางเป็นสอง
มีหนึ่งปองหนึ่งปล่อยเข้าคอยข่ม
อีกนานไหมใจสองครองภิรมย์
ร่วมเกลียวกลมเป็นหนึ่ง..รำพึงพา.
ต่างชิงจัดอารมณ์สมเสนอ
ต่างคอยแย้งแสร้งว่ามาบำเรอ
สองใจนั้นนะเออ..เพ้อรำพึง
ทั้งใจรัก-ใจห้าม ตามประกบ
ตามสยบยามท้อต่อคิดถึง
หลีกหนีไปเมื่ออีกใจไหวตราตรึง
สองดื้อดึงหนึ่งร่างต่างรวนเร
เกิดอาการ ห่วงหาพะว้าพะวัง
เกิดอาการ เซซังดั่งหักเห
อารมณ์ป่วน กวนตนก่นพังเพ
อารมณ์ป่วน ทวนเท เสน่ห์ครอง
ใจไม่นิ่งสิ่งฝันมันไม่แจ่ม
เพียงแต่แย้มแต้มเงาให้เจ้าหมอง
ให้กล้า-กลัว มัวหม่นบนครรลอง
ใจร่ำร้องสนองทางเพียงลางเลือน
จึงบางครั้ง เหมือนดั่งรั้งความสุข
จึงบางครั้ง เหมือนทุกข์รุกมาเฉือน
จึงบางครั้ง นั่งละเมอเพ้อกับเดือน
จึงบางครั้ง ดั่งเสมือนมีเพื่อนชม
กระไรเลย ใจนาง วางเป็นสอง
มีหนึ่งปองหนึ่งปล่อยเข้าคอยข่ม
อีกนานไหมใจสองครองภิรมย์
ร่วมเกลียวกลมเป็นหนึ่ง..รำพึงพา.
"บ้านริมโขง"