ตื่นเช้ามา พาใจ ให้ซึมเซ่อ
คิดถึงเธอ คนไกล สายตานั่น
หยิบกระดาษ ปากกา มาหนึ่งอัน.(ด้าม)
ถ้อยจำนรรจ์ ถึงพี่ ที่รอมา
คิดถึงเธอ คนไกล สายตานั่น
หยิบกระดาษ ปากกา มาหนึ่งอัน.(ด้าม)
ถ้อยจำนรรจ์ ถึงพี่ ที่รอมา
จากห้องนอน สีขาว ที่เหงาหงอย
วันที่คอย เดือนที่เหม่อ ปีเพ้อหา
ถึงพี่(...) อยู่ไกล ปลายสายตา
ตั้งแต่ลา มิพบ สบเจอกัน
วันที่คอย เดือนที่เหม่อ ปีเพ้อหา
ถึงพี่(...) อยู่ไกล ปลายสายตา
ตั้งแต่ลา มิพบ สบเจอกัน
เคยสัญญา ว่าไว้ ไม่เป็นอื่น
ทุกวันคืน เคยรื่น ชื่นสุขสันต์
ก่อนใกล้เคียง เพียงเธอ เจอทุกวัน
สัญญานั้น มั่นแท้ มิแปรไป
ทุกวันคืน เคยรื่น ชื่นสุขสันต์
ก่อนใกล้เคียง เพียงเธอ เจอทุกวัน
สัญญานั้น มั่นแท้ มิแปรไป
มีเหตุแยก แตกห่าง อย่างหุนหัน
พี่ต้องพลัน มาลา พาหวั่นไหว
คำยืนยัน บอกย้ำ จำใส่ใจ
มิมีใคร มาขวาง ทางรักเรา
พี่ต้องพลัน มาลา พาหวั่นไหว
คำยืนยัน บอกย้ำ จำใส่ใจ
มิมีใคร มาขวาง ทางรักเรา
ตั้งแต่จาก วันนั้น ถึงวันนี้
ไยคนดี หนีหน้า พาใจเศร้า
หรือพี่ลืม กลับกลาย ใจบางเบา
ปล่อยน้องเหงา รู้ไหม ไยจืดจาง
ไยคนดี หนีหน้า พาใจเศร้า
หรือพี่ลืม กลับกลาย ใจบางเบา
ปล่อยน้องเหงา รู้ไหม ไยจืดจาง
จึ่งจ.ม. มาเยือน เตือนสัมพันธ์
หากคงมั่น ตอบรับ กลับมาบ้าง
พับจ.ม.เขียนบรรจง ส่งปลายทาง
มุมด้านล่าง ขอฝาก จาก"น้องดิน"
หากคงมั่น ตอบรับ กลับมาบ้าง
พับจ.ม.เขียนบรรจง ส่งปลายทาง
มุมด้านล่าง ขอฝาก จาก"น้องดิน"
"ดิน"
รับอ่านดูอยู่เคียงกายจดหมายน้อง
จ่าหน้าซองมองไปให้ถวิล
อักษรเหมือนเลือนพร่าน้ำตาริน
ดุจได้ยิน"ดิน"สะอื้นลื่นเปียกปอน
ขอให้น้องลองใหม่ไปตามนี้
ส่งวลีชี้ความตามอักษร
โปรดจำนงส่งผ่านสู่บ้านกลอน
แล้วร้องวอนอ้อนคำเหตุช้ำใจ...
" บูรพ์ "
ป.ล.น้ำตาเปียกจ.ม.อ่านไม่ออกเลยน้องจ๋า...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
