อนุญาตขาดลาหรือมาสาย
แต่ให้ได้หนึ่งวันฉันเสนอ
อย่าจากไกลไปนานเชียวนะเธอ
อย่าให้เก้อคอยเจอละเมอไกล
อาจมีบ้า้งทางสะดุดอย่าหยุดฝัน
มีบางวันหันอกสู่หมกไหม้
ถึงวันนี้ไม่เห็นทางเป็นไป
ก็มิใช่ให้หยุดเดินเมินเส้นทาง
อาจเป็นทางเปลี่ยวร้างระหว่างฝัน
อาจถูกกั้นกันกีดที่ขีดสร้าง
นี่แหละคือประสบการณ์ผ่านเดินทาง
อย่าให้คว้างค้างฝันผันทางเดิน
มีใครคนหนึ่งเคยพูดไว้
"ว่าวลอยสูงขึ้นได้ก็เพราะเหตุที่ต้านลม ถ้าขาดลมว่าวจะตก...."
เห็นชื่อ ชลนา ทิชากร บ่อยในหลายกระทู้ก็ติดตามอ่าน
เพราะว่าท่านเพิ่งเข้ามาแต่ก็เป็นที่ชื่นชอบของหลายๆ คน
ข้าพเจ้าอาจจะไม่ค่อยได้ต่อกลอนกับท่านนัก
แต่ก็อยากให้กำลังใจ....เป็นกำลังใจให้ครับ
ปล.ที่ข้าพเจ้าใช้นามปากกา ก้าวแรกฯ...นั้นมาจาก
ก้าวแรกของหมื่นลี้ การเดินทางจะยาวนานแค่ไหน
ก็จะต้องมีก้าวแรกเสมอครับ เดินต่อไปเถิดการเดินทาง
นั้นมิเคยสิ้นสุดดอก
เอาเพลงนี้มาฝากครับ "เพราะว่าฟ้ากว้าง"
พูดมาซะยาว ก็เพราะเกรงว่านี่อาจจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย
ก้าวแรกฯ...
พูดมาซะยาว ก็เพราะเกรงว่านี่อาจจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย
ก้าวแรกฯ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
