ความคิดถึง ตรึงจิต สุดคิดถึง
นั่งรำพึง ซึ้งทรวง ใจห่วงหา
มีเพียงดาว พราวพร่าง กลางนภา-
เคียงกายา คราเรา สุดเหงาใจ
อยากเขียนกลอน ป้อนความ ตามใจคิด
กลั่นจากจิต มิตรกานท์ ทรวงหวานใส
บรรยายพจน์ งดงาม ถึงทรามวัย
ว่าทั้งใจ ใฝ่จิต คิดถึงเธอ
เห็นเธอเขียน เวียนกลอน ตอนดึกดื่น
เธอจะชื่น- มื่นใจ หรือไผลเผลอ
หรือเหมือนเรา เหงางง หลงละเมอ
หรือใจเธอ เพ้อจิต คิดถึงกัน
ดุลย์ ละมุล
...ณ วิมาน แดนจินตนานี้
ช่างสุขี ที่ใจ ได้ขับขาน
เพียงว่าความ คิดถึง ตราตรึงพาน
ถอดใจเป็น กลอนสาน ม่านฤทัย...
...เห็นเธอเพียร แต่งกลอน เมื่อตอนดึก
บางครั้งพา ชวนนึก พิลึกใฝ่
ยังแอบถาม ตัวเอง อยู่ในใจ
เธอนี้ใช่ หรือปล่าว ที่สาวคอย...
จุ๊บขอบคุณดวงใจพี่ดุลย์จ้า
ใบบุญ
ช่างสุขี ที่ใจ ได้ขับขาน
เพียงว่าความ คิดถึง ตราตรึงพาน
ถอดใจเป็น กลอนสาน ม่านฤทัย...
...เห็นเธอเพียร แต่งกลอน เมื่อตอนดึก
บางครั้งพา ชวนนึก พิลึกใฝ่
ยังแอบถาม ตัวเอง อยู่ในใจ
เธอนี้ใช่ หรือปล่าว ที่สาวคอย...
จุ๊บขอบคุณดวงใจพี่ดุลย์จ้า
ใบบุญ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
