ชะตาขาดกระมังนี่พี่ดุลย์เอ๋ย
แม่ทรามเชยหวานใจมิได้ขู่
อย่ามาทำซี้ซั้วโชว์หัวงู
ดินเขารู้เล่ห์เหลี่ยมเธอเยี่ยมจริง
ถูกน้องดินเฉือนขาดอนาถแน่
ถึงว่าแม้ไอ้นั่นมันรุ่งริ่ง
เก็บมาต่ออย่างไรไม่ไหวติง
อาจโยนทิ้งหรือใช้ใส่โหลดอง
--natcha--
แม่ทรามเชยหวานใจมิได้ขู่
อย่ามาทำซี้ซั้วโชว์หัวงู
ดินเขารู้เล่ห์เหลี่ยมเธอเยี่ยมจริง
ถูกน้องดินเฉือนขาดอนาถแน่
ถึงว่าแม้ไอ้นั่นมันรุ่งริ่ง
เก็บมาต่ออย่างไรไม่ไหวติง
อาจโยนทิ้งหรือใช้ใส่โหลดอง
--natcha--
เธอตัดฉันขาดแล้วจะรู้สึก
ยามเธอคึกทำไฉนใครอยากถอง?
คิดให้ดีเดี๋ยวอดหากทดลอง
มันเสียของรู้ไหม? ใคร่บอกเธอ?
อย่าคิดสั้นเถิดน้องขอร้องน่า
ทำเป็นซ่าเสียวไส้ยามใจเผลอ
หาอย่างนี้ไม่มีหรอกบอกนะเออ
หากใครเจอรีบจองอย่ามองเมิน
“ไพร พนาวัลย์”
ยามเธอคึกทำไฉนใครอยากถอง?
คิดให้ดีเดี๋ยวอดหากทดลอง
มันเสียของรู้ไหม? ใคร่บอกเธอ?
อย่าคิดสั้นเถิดน้องขอร้องน่า
ทำเป็นซ่าเสียวไส้ยามใจเผลอ
หาอย่างนี้ไม่มีหรอกบอกนะเออ
หากใครเจอรีบจองอย่ามองเมิน
“ไพร พนาวัลย์”