สายนที…แม่น้ำชี
(ตัดต่อกลอนใหม่)
กลอน ๘
สายนที หลั่งไหล ยาวไกลโค้ง
คอยเชื่อมโยง อีสาน มานานเนิ่น
คือน้ำชี จุนเจือ สวยเหลือเกิน
จากโขดเขิน ขุนเขา ลำเนาไพร
ลำธารวาว พร่างสี สุรีย์ส่อง
ปลาลอยล่อง สุขตาม สายน้ำไหล
หมู่นกกา ร่ำร้อง ดังก้องไกล
เสียงซอไผ่ คล้ายมนต์ แห่งดนตรี
ให้ผองชน พึ่งพา อยู่อาศัย
หากินไป เรียบง่าย ไม่หน่ายหนี
สืบศาสตร์ศิลป์ บ้านนา คุณค่ามี
บนวิถี ถักทอ ความพอเพียง
ดั่งอ้อมแขน อารี โอบอีสาน
ก่อชื่นบาน จุดหมาย ไม่บ่ายเบี่ยง
สมเพลงพิณ เลิศลอย ที่ร้อยเรียง
ไหลหล่อเลี้ยง เมตตา ชาวนาเอย ฯ
อริญชย์
๙/๙/๒๕๕๕


