ใจระรัว กลัวหงอ เพียงหมอศัลย์
จ้องเป็นมัน หน้านิ่ว หิวกระหาย
กรีดหน้าท้อง ล่องไส้ เครื่องในชาย
เสร็จทุกราย หาวัด เตรียมจัดงาน
ผ่าทุกที ชีวิต ฝากมีดหมอ
วิงวอนขอ อย่าเชือด ถึงเลือดฉาน
กลัวที่สุด พูดมาก หากรำคาญ
เธอเดือดดาล ปาดเหง้า นอนเฝ้าตอ
รพีกาญจน์ 59