แม้นเดือนดินสิ้นแรงเข้าแฝงเมฆ
พี่..ใช้มนต์ดลเสกด้วยชิวหา
ให้น้องฟื้นคืนจิตจากนิทรา
ความเมื่อยล้าเหนื่อยอ่อนพอผ่อนคลาย
กำลังใจเข้าโอบเอื้อช่วยเกื้อหนุน
ด้วยแรงบุญล้างกรรมสู่จุดหมาย
ช่วยให้รอดปลอดภัยไม่วางวาย
ถึงแม้นตายก็มีสุขมิทุกข์ทน
ให้ล่องลอยไปคอยอยู่สรวงสวรรค์
รออยู่ชั้นดาวดึงสุ์อย่าหมองหม่น
ในชาตินี้อาจมีกรรมช้ำกมล
น้ำตาหล่นไหลพรากเมื่อจากนาง
ดินกลบหน้าพี่ไปก็ไม่หวั่น
ยังรักมั่นขวัญใจไม่หม่นหมาง
จึงเรียงร้อยถ้อยคำรำพึงพลาง
อย่าให้พี่ฝันค้าง..ยืนล่องลอย.
ริน ดอนบูรพา
๘ ก.ย. ๕๕
พี่..ใช้มนต์ดลเสกด้วยชิวหา
ให้น้องฟื้นคืนจิตจากนิทรา
ความเมื่อยล้าเหนื่อยอ่อนพอผ่อนคลาย
กำลังใจเข้าโอบเอื้อช่วยเกื้อหนุน
ด้วยแรงบุญล้างกรรมสู่จุดหมาย
ช่วยให้รอดปลอดภัยไม่วางวาย
ถึงแม้นตายก็มีสุขมิทุกข์ทน
ให้ล่องลอยไปคอยอยู่สรวงสวรรค์
รออยู่ชั้นดาวดึงสุ์อย่าหมองหม่น
ในชาตินี้อาจมีกรรมช้ำกมล
น้ำตาหล่นไหลพรากเมื่อจากนาง
ดินกลบหน้าพี่ไปก็ไม่หวั่น
ยังรักมั่นขวัญใจไม่หม่นหมาง
จึงเรียงร้อยถ้อยคำรำพึงพลาง
อย่าให้พี่ฝันค้าง..ยืนล่องลอย.
ริน ดอนบูรพา
๘ ก.ย. ๕๕
เดือนข้างแรม แซมหม่น ระคนเหงา
เดือนโศกเศร้า เคล้าน้ำตา จนล้าถอย
เดือนหมดแรง ฟันฝ่า น้ำตาปรอย
เดือนเฝ้าคอย ลอยล่อง ท่องนภา
เดือนบุญน้อย ลอยคว้าง อย่างโดดเดี่ยว
ไร้คนเหลียว เคียงข้าง สร้างหรรษา
รอรักนุ่ม หนุ่มชุมพร คอยป้อนยา
เมตตาฟ้า หมายคอย ลอยคู่กัน
เดือนโศกเศร้า เคล้าน้ำตา จนล้าถอย
เดือนหมดแรง ฟันฝ่า น้ำตาปรอย
เดือนเฝ้าคอย ลอยล่อง ท่องนภา
เดือนบุญน้อย ลอยคว้าง อย่างโดดเดี่ยว
ไร้คนเหลียว เคียงข้าง สร้างหรรษา
รอรักนุ่ม หนุ่มชุมพร คอยป้อนยา
เมตตาฟ้า หมายคอย ลอยคู่กัน
"ดิน"