มารุมห้อมล้อมปลอบเพื่อมอบขวัญ
ให้แจ่มจันทร์นั้นทิ้งซึ่งสิ่งหลอน
อันเรื่องผ่านลาญฤทัยให้ร้าวรอน
ช่วยเว้าวอนสมรปล่อยให้ลอยชล
หากอยู่ใกล้ให้แลปล่อยแม่น้ำ
ความขื่นคล้ำดำสนิทดวงจิตฉล
ให้ไหลเลื่อนเคลื่อนเปลี่ยนหมุนเวียนวน
จมดิ่งด้นก้นแม่น้ำนะทรามเชย...
" บูรพ์ "