เจ็บอันใดไหนเล่าเท่าอกหัก
คนเคยรักแต่ก่อนแสนอ่อนหวาน
มาบัดนี้หนีไปใจร้าวราญ
เขาผล่าผลาญฉันให้ตายทั้งเป็น
บ่วงที่รัดมัดใจไว้ไม่อยู่
ชายเจ้าชู้หนีหน้าหาไม่เห็น
ต้องซานซมซบหน้าน้ำตากระเด็น
สุดลำเค็ญเมื่อเราถูกเขาเมิน
ณัชชา
คนเคยรักแต่ก่อนแสนอ่อนหวาน
มาบัดนี้หนีไปใจร้าวราญ
เขาผล่าผลาญฉันให้ตายทั้งเป็น
บ่วงที่รัดมัดใจไว้ไม่อยู่
ชายเจ้าชู้หนีหน้าหาไม่เห็น
ต้องซานซมซบหน้าน้ำตากระเด็น
สุดลำเค็ญเมื่อเราถูกเขาเมิน
ณัชชา
เมื่อเขามา จากลา พาใจเหงา
รักสองเรา มันเก่า เขาห่างเหิน
เขาคงมี คนใหม่ ในทางเดิน
จึงหมางเมิน เพลินผุด หยุดที่เรา
ขอให้สิ้น สุดกัน ในวันนี้
ดวงฤดี มิปอง ครองใจเฉา
เจ็บคราจาก เพียงหน จน.บรรเทา
จมจับเจ่า เหงาแด แค่ครั้งเดียว
รักสองเรา มันเก่า เขาห่างเหิน
เขาคงมี คนใหม่ ในทางเดิน
จึงหมางเมิน เพลินผุด หยุดที่เรา
ขอให้สิ้น สุดกัน ในวันนี้
ดวงฤดี มิปอง ครองใจเฉา
เจ็บคราจาก เพียงหน จน.บรรเทา
จมจับเจ่า เหงาแด แค่ครั้งเดียว
"ดิน"