๐ มีสิ่งใดใคร่ครวญอย่าด่วนหมาง ๐
๐ มีสิ่งใดใคร่ครวญอย่าด่วนหมาง
ผู้สรรค์สร้างทางกวีศรีอักษร
ล้วนตราตรึงซึ้ง,ทราบบทกาพย์กลอน
คุยกันก่อนก็ดี..อย่ามีนัย
๐ ก๊ก เหล่า พวก หรือพรรค แม้นจักแบ่ง
ก็จงแกร่ง รวมกันมั่นเข้าไว้
ขอเพียงแค่อย่าหั่นบ้านกลอนไทย
ด้วยเข้าใจผิดผิดคิดให้ดี
๐ สี่พันกว่าชีวิตสิทธิ์สมาชิก
ล้วนต่างพลิกต่างแพลงสำแดงศรี
ผมคนหนึ่งพวกมากมานานปี
สุขสงบ ณ เรือนนี้..นี่ประจำ
๐ กลุ่มของผมสี่พันกว่าดูฝาบ้าน
ตรงกระดานด้านล่างวางเกือบต่ำ
นั่นแหล่ะพี่น้องกลอนร่วมออนน์คำ
ทุกเช้าค่ำพร่ำอ่าน..สำราญเริง
๐ แม้นมีใครไม่รับผมเข้าพวก
ก็ตามแต่ จะสะดวกสดับเซิ้ง
ตัวของผมปมจับกับบันเทิง
ความหลงเหลิงย่อมไร้..แต่ใดมา
๐ อ่านคนเดียว ยิ้มคนเดียว ไม่เปลี่ยวเปล่า
เพลินกับเงาความงาม ความเสน่หา
ไม่ยึดติดกับแท่นคะแนนตรา
หรือระดับระดาระโดยใด
๐ เพราะฉะนั้นวันนี้ที่เปิดกว้าง
ก่อนจะหมางจะเมินเรียนเชิญใหม่
ก่อนเรื่องราวจะเตลิดเปิดไปไกล
สื่อถึงใครย่อมรู้...อย่าดูดาย!
อ้าวเชิญครับ เปิดกระทู้ให้แล้ว ใครมีอะไร กับ เมฆา...
มาครับ มาลองคุยกัน แบบเปิดเผยนี่ล่ะครับดี
ไม่มีโกรธ ไม่มีเคือง มีแต่ขำ
ไม่ต้องกลัวครับ
ถ้าเห็นว่าไม่เหมาะไม่ควร เชิญทางเว็บ
พิจารณาได้ตามโทษานุโทษเลยครับ ผมรับผิดแต่ผู้เดียว....
เมฆา...
ปล.1 คำที่เน้นตัวอักษร นำมาจากบทกวีของท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ชื่อเกี้ยวไพลิน
อันเป็นบทกวีหนึ่งในดวงใจของผม เนื้อหาเป็นอย่างไร ลองหาอ่านกันน่ะครับ
ปล.2 กระทู้นี้มิได้เปิดมาเพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่! เพื่อเชิญมาปรับความเข้าใจ...