~เคยคุยกับร่มคันเดียวกัน เวลาที่ผันผ่านโดยกางร่มคันนี้
ในยามที่แสงแดดแผดจ้า ก็รอเธอกลับมาเหมือนเวลาทุกครั้งที่เคย
แดดแรงนะ แต่จะกางร่มให้เธอ ฉันถือให้ ร่มก็รู้ว่าไม่ได้เฉยเมย
นั่นเป็นช่วงที่ร่มเขาเอ่ย ถามว่าแดดร้อนไหมนะคนดี
วันนี้แทนที่แดดจะจ้า..กลับกลายว่าฝนตั้งเค้ามืดมาอยู่เบื้องบน
ร่มเค้าบอกว่ายอมเปียกฝน ให้เราสองคนอยู่ใต้ร่มเหมือนวันก่อนนี้
ฉันจะบอกเธอว่า..ร่มเค้ายังถามถึงเลยนะ เค้าถามว่า ~เมื่อไหร่จะกลับบ้านพร้อมกันซักที~
เส้นทางที่เราคุ้นเคย..ฉันจะเก็บหัวใจของเธอ หากรู้ว่าเธอทิ้งข้างทางไม่ให้ใครย่ำยี..
ร่มคันเดียวกันนี้..ยังมีเราอยู่ ข้าง~ข้าง โดยไม่ละเลย เลยนะคนดี..
รการตติ
คนขายร่มถามฉันว่า :
"ทำไมรักษาร่มไว้ดีอย่างนี้"
ฉันอมยิ้ม ~ ไม่รู้จะตอบเขาอย่างไรดี
เพราะมันเป็นที่ . .. เก็บความทรงจำดี ~ ดี ของเรา
บางวัน . .. ฉันยอมตากแดดตากฝน
เพราะกลัวร่มคันนี้สีหม่น . .. กลัวมันเก่า
อยากเหลือไว้สักที่หนึ่ง ~ เพื่อระลึกถึงคำว่า "เรา"
คนดี . .. จำได้หรือเปล่า?
ใต้ร่มซีดหม่นแสนเหงา . .. ใครเคยบอกรักเบา ~ เบาระหว่างทาง~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
