ทุกถ้อยงาม ยามอ่าน หวานสดับ
อารมณ์รับ กลับมา พาหวั่นไหว
รักอักษร อ้อนตาม เนื้อความใน
ประทับห้วงหทัย ให้คำนึง
ทุกวลีรินเรียงเคียงสัมผัส
เหมือนผูกมัด ดวงใจ ให้คิดถึง
เคล้าผสมคมคำ พร่ำรำพึง
สุดตราตรึง ซึ้งซ่าน ผลงานกลอน
ทุกลำนำ ย้ำรัก สลักมั่น
จึงผูกพันฝันถึงซึ่งอักษร
ยอมเธอแล้ว แก้วขวัญ มิราญรอน
ด้วยอาวรณ์ ยิ่งนัก หลงรักเธอ....
“สุนันยา”หลงรักมานานแล้วค่ะ น้องรัตน์
ขอบคุณที่เข้ามาแจมจ้า...เป็นไข้โรคเดียวกันแน่ๆเลยใช่มั้ยคะ พี่สุ.. 
...ยามเธอร้อย ถ้อยเรียง เพียงพาฝัน
อ่านใจพลัน สุขพา คล้ายว่าเหม่อ
สำนวนสาน หว่านผล รักปรนเปรอ
อารมณ์เผลอ จึงพลอย เคลิ้มคล้อยตาม...
ยิ่งอ่านเจอ เธอพร่ำ ร่ำหารัก
ใจยิ่งปัก ปิ่นปม ระทมถาม
เสน่ห์ถ้อย ความนี้ ที่งดงาม
สุดห้ามปราม ใจบ่ง หลงรักเอย...
รัตนาวดี
อ่านใจพลัน สุขพา คล้ายว่าเหม่อ
สำนวนสาน หว่านผล รักปรนเปรอ
อารมณ์เผลอ จึงพลอย เคลิ้มคล้อยตาม...
ยิ่งอ่านเจอ เธอพร่ำ ร่ำหารัก
ใจยิ่งปัก ปิ่นปม ระทมถาม
เสน่ห์ถ้อย ความนี้ ที่งดงาม
สุดห้ามปราม ใจบ่ง หลงรักเอย...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
