วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
๐ ข้าฯ ขอประนมนขะประณาม....สุพิรามกวินท์วงศ์
เลิศปากและวากยผจง..............."บุรทัต" ขจายเมือง
๐ จอมจินต์กวินท์บรมรา-............ชะสยามะรุ่งเรือง
แพร้วศรีมณีสุภะประเทือง............ตละพร่างพะพราวพรรณ
๐ เลิศถ้อยระร้อยกวินิทา-.............นะยะสาระโคลงฉันท์
กานท์จารลิลิตวิวิธะวรร-.................ณคดีประดาสุนทร์
๐ คำฉันทวรรณภณะประดิษ-..........ฐะลิขิตบรมคุณ
ครูเลิศประเสริฐนิจะกรุณ................เฉพาะเพื่อประภาษผอง
๐ ตำราวิชาภณะ ณ อัก-……………....ษระลักษณ์ลิขิตปอง
เป็นฉัตรอุบัตินิติลบอง....................บทะแบบวิบูลย์บรรณ
๐ อาจาริยูอุดมสา-.........................ระวิชากวีธรรม์
สืบพูนประยูรระบุสุวรรณ...................กวิสุนทราภรณ์
๐ ข้าฯน้อม ธ จอมกวิพิสิฐ................สุลิขิตคุณากร
สรวมทรงผจงพหุนุสรณ์....................เฉพาะศิษย์ตลอดวาร
๐ ด้วยกอปรระบอบนิสัยะมี.................ลุกวีวิชาการ
ให้เขียนและเรียนพิทยะชาญ................และมิหน่ายวินิทรเพียร
๐ โปรดดลกมลขณะดนู.......................ภณะผู้ประจงเขียน
กานท์กลอนบวรพจนะเนียน..................กยะสาระคำคม
๐ ตัวอรรถสิชัดกระจะกระจ่าง...............และสว่างอุไรสม
นัยความก็งามผิวะจะชม.......................สุตะให้หทัยฟัง
๐ ในคำเพราะสัมผัสะประดับ.................เสนาะจับพิไลยัง
เรียงเรื่องประเทืองผละประทัง................กวะเหตุมิห่อนเฟือน
๐ บทใดสิได้จิตะประดิษ-.......................ฐะประสิทธิ์มิลืมเลือน
แม้นกาลจะนานพิทยะเชือน....................สิก็ห่อนจะเกิดมี
๐ ยิ่งเขียนและเพียรพิชญะพูน.................และจรูญมณีศรี
แม้นหากมิมากเฉพาะก็มี.......................ตละที่กระทำมา
๐ ตามวรรษสมรรถะปฏิภาณ...................พละญาณะปัญญา
สืบจินต์กวินท์บวรวา-............................กยะฉันทยรรยง
๐ ร้อยกรองคระลองปุระสยาม.................ระบุนามประยูรพงศ์
เพริศแพร้วพิไลและนิจคง........................กละคู่นรินทร
๐ ตราบกาลยุนานสุริยะแสง......................ประจะแจ้งทิพากร
จวบกาลสลายพสุธะสร............................จิระแม้นนิรันดร์เทอญฯะ