ขณะรุ้งมุ่งทอโยงก่อสี
ม่านรักคลี่หนีพรากจากหนไหน
ขณะเพชรเก็จน้ำหยดร่ำไป
อาบลงใบหน้าหวานแอบซานซม
กลีบดอกพลิ้วลิ่วลอยปลายก้อยฟ้า
ยิ้มอำลาคราหนึ่งก่อนดึงห่ม
จูบประทับกับฝันอันน่าชม
สุดท้ายลมคงหอบคำตอบคว้าง
ฉันคงเป็นเช่นดอกไม้ชอกช้ำ
ลมยีทำจำหมุน...หุนหันห่าง
สุดท้ายซบกลบยิ้ม...อยู่ริมทาง
กลีบจำหมางแหว่งขาดบาดเป็นรอย
ซบดินแล,แพรผีเสื้อบินเหนือเด่น
จนไกลเร้นเห็นอยู่ดูมิถอย
เหมือนยิ้มเหยาะเหมาะสมในคมพลอย
ให้แอบได้ใจน้อย...ปอยน้ำตา
ม่านรักคลี่หนีพรากจากหนไหน
ขณะเพชรเก็จน้ำหยดร่ำไป
อาบลงใบหน้าหวานแอบซานซม
กลีบดอกพลิ้วลิ่วลอยปลายก้อยฟ้า
ยิ้มอำลาคราหนึ่งก่อนดึงห่ม
จูบประทับกับฝันอันน่าชม
สุดท้ายลมคงหอบคำตอบคว้าง
ฉันคงเป็นเช่นดอกไม้ชอกช้ำ
ลมยีทำจำหมุน...หุนหันห่าง
สุดท้ายซบกลบยิ้ม...อยู่ริมทาง
กลีบจำหมางแหว่งขาดบาดเป็นรอย
ซบดินแล,แพรผีเสื้อบินเหนือเด่น
จนไกลเร้นเห็นอยู่ดูมิถอย
เหมือนยิ้มเหยาะเหมาะสมในคมพลอย
ให้แอบได้ใจน้อย...ปอยน้ำตา