...เธอแต่งกลอน อ้อนจิต พิศใจเต้น
อ่านความเน้น อารมณ์ ภิรมย์หมาย
ยามอ่านเจอ ถ้อยบ่ง หลงเคลิ้มอาย
ช่างบรรจง บรรยาย ได้เหมือนจริง...
อ่านพบเจอ เธอพร่ำ ด้วยคำผัน
พร้อมเสกฝัน เหมือนใจ ให้ทุกสิ่ง
โอบกอดรับ ซับมาน พานอุ่นอิง
ฉ่ำใจยิ่ง กว่าสุข ใดปลุกเจิม...
...อ่านเธอพร่ำ นำรัก มาปักใส่
แจกันใจ ด้วยความ รักตามเสริม
ฤๅดอกฝัน สดสี ที่ต่อเติม
สะพรั่งสุข มาเพิ่ม เติมรักชวน...
...เพียรอ่านคำ คร่ำครวญ ชวนถวิล
เพียงถ้อยจินต์ เสน่ห์ทำ อ่านซ้ำส่วน
บ่อยคิดถึง ซึ้งซาบ ถ้อยทาบทวน
ด้วยสำนวน ชวนใจ ไม่เสื่อมคลาย...
...วจีล้ำ คำ"รัก" ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
คล้ายมีสิ่ง บันดล แยบยลหมาย
คำว่า"รัก" สลักมนตร์ ระคนกราย
จิตสับสน วุ่นวาย แอบหมายซบ...
...วันนี้รัก ไฉน เหมือนไม่เห็น
กลอนที่เป็น สื่อใจ ให้สยบ
ดวงใจน้อย คอยแล้ว ไร้แววพบ
ฤๅนิยาย รักจบ กลบฝังกาล...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
