หัวถึงหมอน นอนยังไงก็ไม่หลับ
เฝ้ากระสับ กระส่าย ถึงคนไกลคนไหนหนอ
อันตัวเรา ใจเรานี้ เหมือนเฝ้ารอ
เพื่อนก็ล้อ เธอเป็นไรไยเศร้าจัง
เปิดเฟสบุค ขึ้นมาน้ำตาไหล โอ้ยไม่ใช่คิดถึงใคร
คนไหนหนอ แต่เพราะ อาหารที่เพื่อนเราโพสมารอ
ทำไมหนอช่างน่ากิน นี่กระไร
อันความรัก เปรียบเสมือนอาหารหลัก
มีทั้งผัก ทั้งหมู ไก่ก็ไม่เหมือน
ในกระเพาะอาหารเรานั้นไม่มีมาเยือน
สุดท้ายเราบิดเบือนไปกินเจ
คิดไว้ว่า จะสวดมนต์นั่งสมาธิ ควรทีจะ
ข่มใจจิตไม่หนหวย ครวญใคร่หา
เพราะถ้าฉันไม่ทำดังนี้ที่ว่ามา คงเป็นบ้าเพราะความคิดที่ผิดไป
เฝ้ากระสับ กระส่าย ถึงคนไกลคนไหนหนอ
อันตัวเรา ใจเรานี้ เหมือนเฝ้ารอ
เพื่อนก็ล้อ เธอเป็นไรไยเศร้าจัง
เปิดเฟสบุค ขึ้นมาน้ำตาไหล โอ้ยไม่ใช่คิดถึงใคร
คนไหนหนอ แต่เพราะ อาหารที่เพื่อนเราโพสมารอ
ทำไมหนอช่างน่ากิน นี่กระไร
อันความรัก เปรียบเสมือนอาหารหลัก
มีทั้งผัก ทั้งหมู ไก่ก็ไม่เหมือน
ในกระเพาะอาหารเรานั้นไม่มีมาเยือน
สุดท้ายเราบิดเบือนไปกินเจ
คิดไว้ว่า จะสวดมนต์นั่งสมาธิ ควรทีจะ
ข่มใจจิตไม่หนหวย ครวญใคร่หา
เพราะถ้าฉันไม่ทำดังนี้ที่ว่ามา คงเป็นบ้าเพราะความคิดที่ผิดไป
Mayrinda
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
