พานวลน้องล่องนาวาคราวสันต์
ในคืนวันเดือนหงายเริ่มฉายแสง
ค่อยพายเรือตามสบายผ่อนคลายแรง
เข้าแอบแฝงเพิงผาริมป่าไพร
ฟ้าครึ้มฝนหม่นดำเมฆฉ่ำชื่น
ละลอกคลื่นเคลียคลอพะนอไล่
พบถ้ำน้อยริมฝั่งสมดั่งใจ
จึ่งเข้าไปหลบฝนที่หม่นมา
ผนังถ้ำคับแคบเข้าแอบซ่อน
เริ่มเปียกปอนเม็ดฝนที่หล่นซ่า
เรือลำน้อยค่อยแทรกแหวกพนา
เจ้าผวาเข้ากอดให้จอดเรือ
อัศจรรย์ลั่นเลื่อนสะเทือนถ้ำ
เมฆลอยต่ำฉ่ำชลจนเหลือเชื่อ
ทั้งฟ้าแลบฟ้าร้องคะนองเจือ
เสียงสั่นเครือคร่ำครวญจากนวลนาง
น้องกลัวฟ้าพี่รู้เสียงอู้อี้
จึ่งเลือกที่พาน้องประคองข้าง
ลงเรือน้อยลอยลำมิอำพราง
สู่ปลายทางฉิมพลีที่รอคอย
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
