คงเพราะอยู่คนเดียวจึงเปลี่ยวเหงา
มีเพียงเงาของตนวนเวียนทั่ว
ความเดียวดายทำให้ใจสั่นรัว
ยามฟ้ามัวหม่นไปใจระแวง
ท่องนะโมเข้าไว้ตั่งใจมั่น
ขออย่าหวั่นสิ่งใดต้องใจแข็ง
หลวงพ่อโกยหน้าตั้งวิ่งอย่างแรง
แม้คอแห้งน้ำท่าอย่าแวะกิน
ณัชชา
มีเพียงเงาของตนวนเวียนทั่ว
ความเดียวดายทำให้ใจสั่นรัว
ยามฟ้ามัวหม่นไปใจระแวง
ท่องนะโมเข้าไว้ตั่งใจมั่น
ขออย่าหวั่นสิ่งใดต้องใจแข็ง
หลวงพ่อโกยหน้าตั้งวิ่งอย่างแรง
แม้คอแห้งน้ำท่าอย่าแวะกิน
ณัชชา