ภาพเมื่อครั้งยังอยู่เคียงคู่เจ้า
ยังรุมเร้าดวงมานอีกนานไหม?
ยามอยู่ใกล้ไยเจ้าไม่เอาใจ
ยามจากไกลไยมาเรียกหากัน
คงเป็นเพราะตัวพี่ไม่ดีนัก
สุดที่รักปักลงไม่คงมั่น
ไม่ชื่นชอบมอบคำผูกสัมพันธ์
จึ่งรอวันจากลามิอาลัย
เมื่อจากกันห่างไกลดวงใจเศร้า
ไม่มี “เรา”เสียแล้วอย่าร้องไห้
ต่างห่วงหาอาทรอย่างร้อนใจ
มิมีใครดูแลท้อแท้เกิน
ได้แต่ปลอบใจกันอย่าหวั่นไหว
มอบฤทัยเพียงนางยามห่างเหิน
ทั้งแสนรักหนักหนาเคยพาเพลิน
ขอเผชิญใช้กรรมมิคร่ำครวญ
ภาพสุดท้ายในวันที่พลันพราก
จำใจจากแล้วหนาอย่ากำสรวล
เพียงแววตาอาลัยไม่เรรวน
ขอเนื้อนวลโชคดีพี่ขอลา
เราทำบุญร่วมกันมาแค่นี้
ชั่วชีวีลี้หลบไม่พบหน้า
อายุยืนคงมั่นเถิดขวัญตา
ตราบชั่วฟ้าดินสลายไม่ขอลืม
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
