ภาพสุดท้ายก่อนที่เธอเดินจากลา
ฉันสุดกลั้นน้ำตานั้นแทบไม่ไหว
ปล่อยมันหยดรดสิ้นรินท่วมใจ
ต่อนี้ไปจะอยู่อย่างไรไม่มีเธอ
ฉันเป็นเพียงแค่คนคั่นเวลา
เธอมองหาคนที่ใช่กว่า มาเสมอ
เมื่อวันหนึ่งพึงได้พบประสบเจอ
แล้วจึงยื่นข้อเสนอ คือแยกทาง
อยู่กับเธอฉันมีสุขมากรู้ไหม?
แต่ก็ต้องทำใจเมื่อไกลห่าง
ฉากชีวิตจบลงที่ตรงกลาง
ตรงที่เธอปล่อยวาง ไม่เหลือใย
blues..
สองเท้าก้าว เลื่อนลอย มานหงอยเหงา
สองตาเศร้า พร่าพาด หยาดน้ำใส
สองมือน้อย คอยซับ น้ำตาใจ
คราจากไกล ไห้หา สุดจาบัลย์
ต้องลาแล้ว คนดี สุดที่รัก
ภาพเก่าจัก พังพ่าย คล้ายกับฝัน
ความจำเป็น จำใจ ไกลจากกัน
ขอเธอนั้น อย่าหมอง วันต้องลา
ฝากสายลม พรมพรำ ดุจคำหวาน
ดูแลมาน ยามห่าง ร้างไกลหนา
ยามเธอมอง จ้องดาว พราวนภา
รู้เถิดว่า คือสายตา ความอาลัย
สองตาเศร้า พร่าพาด หยาดน้ำใส
สองมือน้อย คอยซับ น้ำตาใจ
คราจากไกล ไห้หา สุดจาบัลย์
ต้องลาแล้ว คนดี สุดที่รัก
ภาพเก่าจัก พังพ่าย คล้ายกับฝัน
ความจำเป็น จำใจ ไกลจากกัน
ขอเธอนั้น อย่าหมอง วันต้องลา
ฝากสายลม พรมพรำ ดุจคำหวาน
ดูแลมาน ยามห่าง ร้างไกลหนา
ยามเธอมอง จ้องดาว พราวนภา
รู้เถิดว่า คือสายตา ความอาลัย
ว่างงานเลยเล่นซะสองบทเลยละ ไว้ชดเชยนะวันไหนที่ไม่ว่างไง 
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
