โอ้อกเอยเคยพร่ำย้ำ”คิดถึง”
ติดตราตรึงรำพึงถ้อยร้อยจันทร์ห่ม
แสงนวลทาบอาบร่างลงพร่างพรม
รื่นภิรมณ์สมปองสองฤทัย
หอมละมุนกรุ่นไอได้หนุนตัก
กอรปอุ่นรักอิงแอบแนบฝันใฝ่
ทุกเพลาทิวาราตรีใด
ชื่นชิดใกล้ในบ่วงทรวงอาวรณ์
๐ สัญญา คราคิดถึง รอยรำพึง หนึ่งรอยฝัน
หวานชื่น คืนจำนรรจ์ แว่วลอยลม ห่มห้วงใจ
๐ ลำนำ พร่ำขับขาน กระซิบผ่าน สานเยื่อใย
รินหลั่ง พรั่งพรูใน สายลมหวน อวลฤดี
..แม่หญิงกุสุมา..