(..บทกลอนบทนี้..มอบให้คนที่รอเก้อ..)
ฉันเห็นเธอซมซานมานานนัก
รำพันรักถึงเขาอย่างเศร้าหมอง
เธอรักคนทำร้ายได้ก่ายกอง
ฉันเฝ้ามองเสียดาย..สุดปลายมือ
อยากเอื้อมดึงทึ้งกลับสลับร่าง
จะเข้าข้างเช่นไรใจเธอดื้อ
เมื่อหัวใจลุ่มลึกไม่ฝึกปรือ
ฉันก็คือ..ผู้รอ..ท้อเหมือนกัน
ซื่อเพื่อเขา-เศร้าเพื่อใคร?..ฉันไม่รู้
การทนดูความทุกข์เธอซุกขวัญ
ทรมานใจเล่น..ไม่เว้นวัน
ความสัมพันธ์สลับขั้ว..ใครตัวการ?
ฉันรักเธอ..เธอรักเขา..เท่าชีวิต
เป็นแผลพิษติดเชื้อเหยื่อสังหาร
เธอร่ำร้องของขวัญในวันวาน
ฉันโปรดปรานการรอวันต่อไป
บทกลอนนี้..เขียนให้..ชายหน้าเก้อ
และคนเซ่อเยี่ยงฉันที่ฝันใฝ่
ท่ามความหวังจุดจบไม่พบใคร
กับหัวใจสองเรา..ที่เฝ้ารอ
........๑๐๙๑๓.......
รำพันรักถึงเขาอย่างเศร้าหมอง
เธอรักคนทำร้ายได้ก่ายกอง
ฉันเฝ้ามองเสียดาย..สุดปลายมือ
อยากเอื้อมดึงทึ้งกลับสลับร่าง
จะเข้าข้างเช่นไรใจเธอดื้อ
เมื่อหัวใจลุ่มลึกไม่ฝึกปรือ
ฉันก็คือ..ผู้รอ..ท้อเหมือนกัน
ซื่อเพื่อเขา-เศร้าเพื่อใคร?..ฉันไม่รู้
การทนดูความทุกข์เธอซุกขวัญ
ทรมานใจเล่น..ไม่เว้นวัน
ความสัมพันธ์สลับขั้ว..ใครตัวการ?
ฉันรักเธอ..เธอรักเขา..เท่าชีวิต
เป็นแผลพิษติดเชื้อเหยื่อสังหาร
เธอร่ำร้องของขวัญในวันวาน
ฉันโปรดปรานการรอวันต่อไป
บทกลอนนี้..เขียนให้..ชายหน้าเก้อ
และคนเซ่อเยี่ยงฉันที่ฝันใฝ่
ท่ามความหวังจุดจบไม่พบใคร
กับหัวใจสองเรา..ที่เฝ้ารอ
........๑๐๙๑๓.......