ใต้ต้นไม้ ต้นนี้ เคยมีเขา
มานั่งเฝ้า ไกวเปล ร้องเห่กล่อม
สองดวงใจ สัญญา จะออมชอม
เฝ้าถนอม รักเรา เท่าชีวัน
มานั่งเฝ้า ไกวเปล ร้องเห่กล่อม
สองดวงใจ สัญญา จะออมชอม
เฝ้าถนอม รักเรา เท่าชีวัน
ตั้งแต่จาก ฝากซึ้ง ถึงวันนี้
ยังมิมี แม้เงา เขาอย่างฝัน
เขากลายกลับ ลับลา ให้จาบัลย์
เศร้าโศกศัลย์ รู้ไหม ใจอยากเจอ
ยังมิมี แม้เงา เขาอย่างฝัน
เขากลายกลับ ลับลา ให้จาบัลย์
เศร้าโศกศัลย์ รู้ไหม ใจอยากเจอ
ฝากลมฝน บนฟ้า ที่คราคร่ำ
ฝากลำนำ ไปด้วย อวยเสนอ
บอกเขาว่า คิดถึงจัง ยังรอเธอ
ขออย่าเผลอ ลืมวัน สัญญาใจ
ฝากลำนำ ไปด้วย อวยเสนอ
บอกเขาว่า คิดถึงจัง ยังรอเธอ
ขออย่าเผลอ ลืมวัน สัญญาใจ
ต้นลำพู เคยมีเขา เป็นเงาข้าง
บัดนี้มา อ้างว้าง สิ้นร้างไร้
นอนเปลน้อย ละห้อยหา สุดอาลัย
หมดแรงไกว เปลหยุด รักหลุดลอย
บัดนี้มา อ้างว้าง สิ้นร้างไร้
นอนเปลน้อย ละห้อยหา สุดอาลัย
หมดแรงไกว เปลหยุด รักหลุดลอย
"ดิน"
ดูทำเล เปลผูก ไม่ถูกที่
ด้านหัวชี้ ล่องใต้ ให้เศร้าสร้อย
ไกวข้างขวา พารัก จักหลุดลอย
ใต้ต้นหงอย เงาพาด ผ่าขาดกลาง
ลมเหนือล่อง ท้องฟ้า ครามืดมิด
อากาศปิด จิตมัว สลัวร่าง
ลมใต้ขึ้น ตื่นนอน ร้อนสรรพางค์
หมดหนทาง กัน.แก้ แย่ยับเยิน
เห็นผู้คน ต้นไม้ ของใช้ตั้ง
ขวางบดบัง ชะตา มาแต่เนิ่น
ทำชีวิต ผิดพลาด มีขาด.เกิน
เส้นก้าวเดิน สะบั้น ฝันมลาย
ร่วมก่อสร้าง ร่างภาพ อาบแสงสี
เคียง รพี-ศศิ ยังมิสาย
ละลำพู คู่ลำไย สุขไม่คลาย
จนสุดท้าย เยี่ยมเยือน.ยังเหมือนเดิม
รพีกาญจน์ 59