[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดุลย์ ละมุน]

ย่างปลายฝน ต้นหนาว เจ็บร้าวผิว
สายลมปลิว พลิ้วกรีด ดั่งมีดเถือ
ถึงแผลแปลบ แสบชา เหมือนทาเกลือ
ขออย่าเบื่อ เชื่อใจ ในสายลม

คล้ายคำเจ้า เย้าเหน็บ ให้เจ็บปวด
ถึงร้าวรวด ปวดอุรา ก็สาสม
ลิ้นกับฟัน นั้นคู่ เคียงชู้ชม
แม้ระบม ขมนิด อย่าคิดเคือง